Ғайша жеңгей сүйген жарын аттандырды майданға... Сенген жүрек серттен оңай тайған ба? Соғыс бiттi. Ал күйеуi келмедi. Үш жыл күттi. Бес жыл күттi... Өлдi деген суық сөзге сенбедi....

Бiз екеумiз жолықтық, Бipaқ тым кеш жолықтық, Достасудан от тұтап, қоштасуға қорықтық. Маған құйды жарығын сенiң көңiл - терезең, Арқамызда - құзар шың,...

Айналаңнан жаңа көктем лебі ескен, Бұл кезеңде күн менен түн теңескен. Сан ғасырлық ата - баба салтына Көпір болған Наурыз өзің емес пе ең?!...

Біздер қашан арыламыз дүлей - шампа күдіктен? Ең дұрысы, адамдығы еңкейгеннен қорыққан. Көп жыл бұрын Гималайдың баурайында жүріп мен Бір жолбарыс аулаушыға жолыққам......

Баяғыда, Бабамыздың бабасының бабасы Жүрген кезде сүйенбей таяғына Көңіліне пәктіктен өсірген гүл, Жомарт әрі мейірбан жесір кемпір Ұстап апты ауласына келіп қонған бүркітті....

Сен жыладың, жігітім, Көп көрдім деп тұрмыстың тапшылығын, Қайтпады деп, Жұртқа еткен жақсылығың. Сен жыладың, Бір қатты соққы алдым деп, Бақытсыз болып қалдым деп....

Зор рухи бұла күшке кім тосқауыл бола алар?! Нағыз ақын мәңгі жастық шуағына оранар. Үш мың жасқа тартқан Гомер одан әрі жол алар, Үш ғасырды жеңген Байрон әлі жап - жас саналар....

Үйленіп отау көтердің, мінекей, сен де, бала қаз, Тірліктен, бірақ, жарқыным, үйленбей кеткен адам аз. Сен түгіл қасқыр қасқырмен, маймыл мен маймыл жұптасқан, Өз теңін тапқан соң...

Күш пен ақыл кімде мықты — соның даңқы ең үстем. Қиып өтіп өзен - көлден, Қия - шыңнан, Еңістен. Сырнайлатып, Кернейлетіп Әмір - Темір әскері Мәрмәр қала Самарқанға оралды зор...

Намыс туы желбіреген өрінде, Дүниеге келтірген сан алыпты, Отырарда, Менің туған жерімде Мынадай бір асқақ аңыз қалыпты....