Адам күліп тумайды, туа сала күлмейді. Қадыр Мырза Әли
Адам күліп тумайды, туа сала күлмейді. Үйренеді күлуді, бірақ күліп өлмейді....

Баян аула
Бабамыздың қамалы – Баян аула — тау асыл. Жанға дауа самалы, Жанға дауа ауасы....

Волгалы ауыл
Баршылықтың арқасы ғой тегінде, Бір - бір «Волга» әрбір үйдің түбінде. Атқа деген құмарлығы халқымның Машинаға көшсе керек бүгінде....

Наз. Қадыр Мырзалиев
Құмырсқадай дұшпаны жабылып келіп талаған Айнала бердім орнымда, айнала бердім қалада. Телміре бердім әйнектен, телміре бердім далаға, Оңаша үйге шешесі қамап бір кеткен баладай....

Шабытты шақ
Жүрек пен жүйке егессін, Жыр көңіл сонда толғайды. Жынды деп жынды емессің, Жынды емес деуге болмайды....

Домбыра мен бесік
Баба қазақ кебісті Тас қапасқа өшікті. Іздеймін деп кеңістік, Кентін тастап көшіпті....

Қыр қазағы
Қыр қазағы Шопан, Диқан - Еңбектің озаттары - Жасандылық дегеннен азат бәрі....

Көне көрініс
Сол баяғы ғұмырды Салады еске аулалар. Босатқанда шығырды Салдырлайды қауғалар....

Даламыз бен баламыз
Сағыныш сары перідей Сезімді жаншып, Булығам: Аранға түскен бөрідей Аспанға қарап ұлыған....

Әжейлердің өркеші
Тұлымды да кекілді Тату үйдің еркесі: Немерелер секілді Әжейлердің өркеші....
