Көбейте берме, жаным, шашың ағын, Жаным, сен жасымағын, жасымағын, Нөсерлетіп, бір сәтте басыламын, Шашылады шұғылам, ашыламын....

Адамның баласынан жерімеп ем, Достастым періменен, серіменен. Жөніңе кет, жарқыным, жөніңе кет Ат кекілін кестім мен сеніменен....

Түспесін десең, егер сезімге кір, Жанарым, менің ылғи кезімде жүрі Жамандық көрсең менің қабағымнан, Жас болып төгіліп кет жанарымнан....

Топсасы жұмыр тобылғы томсарып алып келеді, Толайым мына тірлікті тобылғы таяқ көреді. Толғанып жүрген бейбаққа, тобылғы таяқ тіл бітсе: - Алдыңда ор бар, аяулым, бері жүр, бері!...

Бәрібір қарауылға ілінгенсің, Білгіштің айтуынша «бүлінгенсің» Жаман өлең жазайын Петефише Жамандасын білгішім, күнін көрсін....

Жетімсіреп, жем іздеп балапанға, Жалғыз көкек жүретін жаға талда. Әлдекімді жоқтайтын күн батарда, Әлдекімді жоқтайтын таң атарда....

Төпеп тұрған нөсерге қарамай - ақ, Бір қыз кетіп барады жалаң аяқ. Жалтыраған әдемі топылиын, Кім біледі, жауыннан барады аяп....

Жазғырма мені, жан - аға, Жаманға мені балама. Жалғыз түп емен көріп пе ең, Жабырқап тұрған далада?...

Жазылар естеліктер мен туралы, Біреулер жан еді дер өр тұлғалы. Біреулер тұлпар еді дер де мүмкін, Бүтінделмей кеткен бір ер - тұрманы....

Бөрікті аспанға атып, аттан салып, Жігіттер, мақтанбалық, мақтанбалық! Қашаннан қазақ деген сырмінезді, Мақтаусыз да, мақтансыз жатқан халық....