Tay дейтін алып жүрек Ана туған Мен таулықпын! Таудан мен жаратылғам. Киіктің сүтін емін ержеткенмін Қуат алып қыранның қанатынан...

Мен деген - ырза, мәз бала Достар - ау, қайда тайдыңдар He берді маған ай - жылдар? Аздаған менде бақыт бар, Аз ғана менің қайғым бар....

Өмірдің қысы, жазы, көктемдері, Қысылтаяң шақтары, өткелдері, Адамның аққан қаны, төккен тері, Мұратқа жетпегені, жеткендері – Жанымды жеп жүр менің көптен бері....

Аяқтап болып, Махаббат дейтін сапарды, Қозы мен Баян моласы, міне, атанды. Қалауын қанша тапқаныменен, қара тас, Қайырымсыз ата Қарабайдайын қатал - ды....

Көп кешікпей көктем де келер енді, Көгеретін тіршілік көгереді. Қу бұтағы арса - арса кәрі еменге, Келер көктем, білмеймін, не береді?...

Сәлем бере бара қалсам Мұрата,- Тыныштық деп алдымен сұратпа. - Тыныштық па, тыныштық па, балалар? Деп отырар қысы - жазы иықта....

Кең дүние, төсіңді аш, мен келемін, Алынбаған ақым бар сенде менің. Бұйрат құмдар - бұйығып шөлдегенім, Бура бұлттар - бусанып терлегенім....

Сәлем бердік, Бейтаныс жолаушылар! Жолаушылап, шаршаған боларсыңдар. Анау қырдың астында менің аулым, Соғарсыңдар, дем алып, қонарсыңдар....

Сандалғаны - ай санамның сан бөлініп, Тамырымда тулайды қан желігіп. Бара жатыр көлшіктер көлге айналып, Бара жатыр төбелер тау көрініп....

«Жүр. Кеттік біздің ауылға, Келістік. Әкел қолыңды? Шөйіліп күнәң жауында, Найзағай оссын жонынды....