Күнім сенсің, тас төбемде тұрса түн, Анам сенсің, жолдан тайсам, ұрсатын. Саған қарай ұлып келем, туған жер, Көктем жаққа құстар солай ұшатын....

Жайлау ғой мынау жарасқан Арал – төбе бауыры. Төбеден неге әрі асқан Сәулешімнің ауылы...

Танысқанда сен он бес - ақ жаста едің, Мен де сонда өзгеше едім, басқа едім. Тұрдың үнсіз дәл алдымда мөлтілдеп, Мөлдір көзден үзіліп түскен жас па едің?...

Оркестр! Тарт қаралы күйіңді, Күңірен! Қоштасты асыл жан Көктемнің гүлімен, күнімен. Көктеген алма ағаш Айрылды бүрінен....

Жайт көрдім жүрегімді дүрсілдеткен, Бетпе-бет келіп қалдым бір шындықпен. Тұрсыңдар бой көтеріп қар астынан, Өр - қайсар бәйшешектер, гүлсің неткен?!...

Тарыққанда табынарым - өлеңім, Жабыққанда жалынарым - өлеңім. Барлығы да өлеңімде сақтаулы - Ақын болып нені айттым мен, не дедім....

Таң атты, біраздан соң күн шығады, Жаяды бар әлемге нұр шұғаны. Тағы ерте оянып ап ой қуалап, Көңілім бір жақтарға құлшынады....

Өткен күндерге хат жаздым, Өшіп қалмасын оты деп. Іздейді, мүмкін, хат жазды Арманға толы көкірек....

Сенікі ме, менікі ме сонау гүл, Арман үшін жүрміз жазып алау жыр. Жат біреуге бақыт болып туатын, Әйелдерді еркелеткен жөн - ау бір....

Алманы қарға шоқиды, Көкқұтан кітап оқиды. Ұшып кеп ағаш басына, Ала сауысқан қоқиды....