Қартайып, Арыстанның әлі кетті, Айбынды жұрт қорқатын сәні кетті. Бетіне жан келмейтін уақыттар Артына бір қарамай, бәрі кетті....

Бір мерген бозша құсты атып алды, (Қоймады өлтіріп - ақ жалғыз жанды). Басында бір ағаштың үш баласы Шырылдап ұясында жетім қалды....

Даланың күнге күйіп, аптап өткен үстінен Бұлт шықты қаптап көктен. Қуанды шаруалар «я, Құдайлап!», Жерді бір суарар деп қурап кеткен....

Қайыршы киімі жыртық, жалаң аяқ, Мойнында ескі дорба, қолда таяқ, Қалада қайыр сұрап жүруші еді, Күн көріп бергенімен әркім аяп....

Бір Шымшық торға түсті соры қайнап, Барды ма, кім біледі, ажал айдап. Бәлені қаза менен қайда деме, Ғаріп боп, отыр сорлы көзі жайнап....

Шал қайтты малайымен пішен шауып, Бәлені сезе ме адам тұрған бағып. Орманмен кешкітұрым келе жатты, Баратын елге тура бір жол тауып....

Орманнан бір шал қайтты отын алып, Бүкшеңдеп, көтере алмай, өліп-талып. Отынын жерге қойып, біразырақ Қисайып жатты байғұс ойға қалып:...

Түлкіге тамақ іздеп сапар шеккен Жолығып, айтты бір күн Қарашекпен: «Күнің аз тауық жемей жай жүретін, Ұрлыққа құмар жансың мұнша неткен?...

Мақтанып сары Шымшық шалқып - тасты, «Теңізді өртеймін!» деп лақап шашты. У - шу боп, бұл хабарды естіген соң, Теңізді тастап, құстар үркіп қашты....

Бір Малшы көлеңкеге келіп жатып, Қасқырдан иттеріне сеніп жатып, Үстінде көк шалғынның, самал жерде тырайып қалды сабаз ұйықтап қатып....