Көзі ұйқыда, көңілі ояу жатты арыстан Аң аулап, дымы құрып кеп алыстан Байқамай ойнап жүріп аңдаусызда, Үстімен кетті жүріп сорлы тышқан....

Жиылып күшін қосып біраз аңдар, Ішінде қасқыр, арыстан қабыландар, Өлтіріп бір аюды жалаң жерде Әрқайсысы бет - бетімен талады олар....

Жетімнің күні құрсын жастай қалған, Әкесін шешесімен құдай алған. Күтетін өз баласындай жақын қайда? Деген сөз осы емес пе дүние жалған....

Балалар, жиналыңыз мектепке ерте, Мәз болмай деген сөзге «мырза, ерке». Бұл кезде өнерлі адам өрге шықты Зат емес надан кісі алар текке....

Бұл кезде атқа мінген жігіттердің, Білмеймін шаһар халқын қырдағы елдің, Жанымен пар өтірік бір қыссасы Кім біледі қашан барып түзелерін....

Неге? Тым ауыр бәрі жаным. Сүйгеннің соры қалың, Мен әлі сағынамын......

Батпақты тастап бақа, болғасын жаз, Орын ап тау басынан болып жүр мәз, Су көп қой ол уақытта әрбір жерде Үй салып рақаттанып тұрды біраз....

Болды дос жылан менен қарашекпен Жүргіншіден айналдырып азды - көпте Мужиктің іш - баурына кіріп алды, Ақылды бір өнерпаз залым екен....

Нан — тамақтың атасы Ынтымақ — көптің батасы....

Сенімді бол, ертеңіңе жарай ма? Ғашық адам, өзге жолды таңдамайды....