Сүйдіремін, деп жүріп жалықтырып алыппын, Сағындырам, деп жүріп, ұмытылып қалыппын. Мың құбыла беретін машақаты мың дастан, Махаббаттың бітпейтін күйбеңінен жалықтым....

(көліктің терезесінен лақтырылып, туа сала өлім құшқан сəбидің монологы) Келдім. Кеттім. Мен сендерге не жаздым, Анашым - ай, осыншалық неге аздың, Жатырыңнан сəл кеңірек...

Сені сағынудан шаршадым Бұдан былай хат жазбаймын Уәде беремін мына менің соңғы хатым...

Жалғыз келдім бұл өмірге, Жалғыз кетем, Өкпем жоқ! Рахмет саған бәрі үшін көптен-көп. Өмірімді бір жан үшін ойран қып, Көңілімді түсірмеймін тектен-тек....

Ары өттім қасыңнан, ЕЛЕМЕДІҢ! Бері өттім қасыңнан, ЕЛЕМЕДІҢ! Сен дегенде бұлқынған асау аттай, Көңілімді сезбейсің неге менің?!...

Әлсіз адам, әлсіз әлем, Жыбырлаған жансыз әрең. Көзге жылтыр көрінгенмен, Иісі жоқ, дәмсіз әлем....

Сен ұнатпады екен, деп Дәрменім құрып жүрген жоқ. Салған жоқ жара жаныма, Алған жоқ, сірә, іргемді от....

Көбелекпен дос болдым, Содан бері оң жолым. Көбелекте қанат жоқ, Шешіп тастап жүр тонын....

Сені сүйдім, Жансерігім,- деп келем, Өміріме көрік берген көктем ең. Қысқы ызғар жауратса да жаныңды, КӨҢІЛІҢДІ СУЫТПАШЫ тек менен....

Сүйіпсің мені, Мен,- дедім,- неткен бақытты ер, Арнапсың жаухар жырыңды "маржан - жақұт", дер. Өмірімді ойран еткен опасыз бір жан бар, Көңілімді содан үзіп алайын... Уақыт бер....